1397

سال ۱۳۹۷  تمام  شد ... دارم فکر می کنم ؛ به روزهایی که رفت ... به لحظاتی که خندیدیم ... لحظاتی که اشک ریختیم ... و تمامِ ثانیه هایی که کنارِ عزیزانمان گذشت ... با سرعت ، مرور می کنم ؛ اتفاقاتِ خوب و بدی را که برایمان افتاد ... آدم هایِ جدیدی را که وارد زندگی مان شدند ... و آدم هایی را ... که از زندگی مان رفتند ... دیگر قرار است یک جمله ی "یادش بخیر" قبل از خاطراتِ خوبِ امسالمان بیاید ... قرار است امسالمان بشود ؛ "پارسال" ... ما تمام این روزها را زندگی کردیم ، خوب هایشان برایمان امید بود ، و بدهایشان برایمان درس ! میانِ همین روزها بود که یاد گرفتیم ؛ قوی تر باشیم ... عاشق تر باشیم ... مهربان تر باشیم ... خدایا ، به مردمِ کشورمان کمک کن ! دستی به سر و گوشِ زندگیشان بکش ... دردهایشان را درمان باش ... و دلهایشان را از همیشه شادتر کن !!! ای کاش سالِ جدید برایمان ، سالِ اتفاقاتِ خوب باشد ... کاش بادهایِ بهار ، همدلی و عشق را همه جا پخش کنند ... و کاش ابرها ، مهربانی بر سرِ این مردم ببارند ... آنقدر که انسانیت ، جانی دوباره بگیرد ! کاش سالِ پیشِ رو ، بهترین سالِ زندگیمان شود ... سالی که تنها اشکِ جاری از چشم ها ، اشکِ شوق باشد ... سالی که همگی خوشبخت باشیم ... سالی که ... دلمان نیاید تمام شود ... ! آمین یا رب العالمین 

+ نوشته شده در پنجشنبه یکم فروردین ۱۳۹۸ ساعت 8:27 توسط محمد عطاری  |