به ما توفیق بده:
«تلاش در شکست» و «صبر در بن بست»،
«جهاد بی ساز و برگ» و «اجتهاد تا لحظه مرگ»،
«پویشِ راه،بی همراه» و «بخششِ گناه،بی گُواه»؛
«کارِ بی پاداش» و «ابتکارِ بی شاباش»؛
«فداکاری در سکوت» و «پایداری در برابر طاغوت»؛
«دینِ بی دنیا» و «دعای بی ادّعا»؛
«خوبی بی نمود» و «جهدِ بی جمود»؛
«عظمتِ بی نام» و «عزّتِ بی فرنام»؛
«خدمتِ بی نان» و «رحمتِ بی کران»؛
«ایمانِ بی ریا» و «وجدانِ نامیرا»؛
«گُستاخی بی خامی» و «سنگلاخی پیشگامی»؛
«مناعتِ بی غرور» و «قناعتِ بی قصور»؛
«عشقِ بی هوس» و «آزادیِ بی محبس»؛
و چون «شمع» در میان «جمع»
«تنهایی در انبوه» و «شکوفایی در شکوه».
خدایا!ما «بنده» ایم و «شرمنده».
از ما «خطا» خیزد و از تو،«عطا».
همه آن چه را که «گفتیم» و آن چه را که «نهفتیم»،
نه در «سازه طاقت» و «اندازه لیاقتِ» ما،
که در شَانِ «قاموسِ رحمت» و «اقیانوسِ مغفرتِ» توست،
در این جا ما را «هدایت» و در آن جا به ما «عنایت» فرما!
برچسب : نویسنده : m-attari بازدید : 118